وارلام شالاموف نویسنده ی کتاب در سال ۱۹۳۷ توسط حکومت شوروی دستگیر و به منطقه ی کولیما در شمال شرقی سیبری فرستاده شد. او نزدیک به دو دهه از زندگی اش را در این منطقه سپری کرد. و پس ازآن حدود دوازده سال از زندگی اش را صرف نگارش قصه های کولیما کرد.
قصه های کولیما اثر ادبی شگفت و بی نظیر قرن بیستم است. این کتاب مجموعه ایست از تجارب مخوف و باورنکردنی زندگی در اردوگاه های کار اجباری شوروی که توسط نگاه تیزبین یکی از محکومان نقل می شود و به صورت داستان هایی پراکنده تمامی زیروبم های دردها و امیدهای این زندگی را بیان می کند.
وارلام شالاموف در مجلد ساحل چپ از قصه های کولیما بیشتر به شرح خاطرات خود از دوران اشتغال به کار پرستاری در بیمارستان های اردوگاه های کار اجباری در کرانه ی چپ رود کولیما می پردازد. ناگفته نماند که نویسنده بعد از گذر از دوران بلندمدت کار پرمشقت و طاقت فرسا در معادن مخوف استخراج طلا و ذغال سنگ به یاری انسان نوع دوستی موفق می شود بعد از طی دوره ی پرستاری در بیمارستان های اردوگاه مشغول به کار شود.
