نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی

فرض کنید اصلا فارسی نمیدانید، از نو به کشف آن برخیزید!

دراین کتاب ، شاملو دست مارا میگیرد و از تنگنای قواعد کهن، به کشف دوباره زبان فارسی و ظرفیت های پنهان آن می خواند.

می گوید: برخورد من با زبان مادری، برخورد با چیزی مقدس است.

در این معبد قدسی تنها باید حضور قلب داشت.

شاملو به شیوایی از حرف ، از کلمه آغاز می کند. وما را به پاسداری از زبان فارسی که به تعبیر او نیمی از تعهد اجتماعی ماست فرا می خواند. به ما می آموزد که چطور نشدنی را غیر قابل امکان ننویسیم. و از کاربرد زباناَ و استرحاماَ و تلفناَ بپرهیزیم و با شیرینی از خطا های زبانی می گوید که با یک جابه جایی می تواند پی نوشت امپراتور را از تبعید به رهایی بدل کند :

بخشش لازم نیست، به سیبری تبعید شود.

بخشش  ، لازم نیست به سیبری تبعید شود.