نیستیشناسی مخاطب از نوشتن در زمانهای بیمخاطب سخن میگوید. از اینرو به پرسشهایی از این دست میپردازد: چگونه میتوان در زمانهای بیمخاطب نوشت؟ اثر با کدام جنبۀ وجودی، خودش را به مخاطب عرضه میدارد؟ فرم چیست؟ آیا مخاطب در آنسوی نوشتن ایستاده است؟ یا نوشتن، خود همان مخاطب است؟ هر متنی دعوتیست از آتش: مرا بسوزان! «سرانجام روزی فرا میرسد که نوی...