..

..

به ساحل برگردقلعه­ای بساز تا نگهبانش شومبگذار آفتاب بر تنت بتابد آن‌قدر که دوباره صحرای من شوی و تنت از بی‌تابی ترک بخورد می­بینمت لبه­ی تخت نشسته­ایمی­توانم نفس بکشم اما پشتم درد می­کندچیزی در س..

او كو تا ما شهشاعران ما هزار سال از لب شيرين نوشتند هرچه فرهاد بود مرض گند گرفت شاعران ژاپن اما از ناوك مژگان سرنگ انسولين ساختند ما كو تا اوناشيم؟ ..

..

..

حسرت همیشگیحرف‌های ما هنوز ناتمام...تا نگاه می‌کنی:وقت رفتن استباز هم همان حکایت همیشگی!پیش از آنکه باخبر شویلحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌شودآی...ای دریغ و حسرت همیشگی!ناگهانچقدر زوددیر می‌شود!..

..