احسان طبري 1295 در ساري متولد شد. سال 1314 فعاليت سياسي خود را با همكاري در انتشار مجله «دنيا» آغاز كرد. در 1316 به عنوان يكي از اعضاي گروه 53 نفر دستگير وزنداني شد. پس از شهريور 1320 از مؤسسين حزب توده بود و در كنگره اول حزب توده (1323ش.) به عضويت كميته مركزي انتخاب شد و بعد از غيرقانوني شدن فعاليت حزب در 1327 به اتحاد جماهير شوروي رفت و در اين كشور به عنوان شاعر و گوينده در راديو مسكو به كار پرداخت‌. وي مجموعه‌اي از اشعار شعراي مشهور روس را به شعر كلاسيك فارسي ترجمه و منتشر كرد. طبري از مدرسه عالي حزب كمونيست شوروي در رشته تاريخ فلسفه فارغ‌التحصيل شد و پايان نامه خود را درباره فلسفه‌ی ابن‌سينا به رشته تحرير درآورد. در اين دوران نام طبري به عنوان انديشمند ماركسيست ايراني در دايره المعارف بزرگ شوروي سابق ثبت شد و با نام مستعار «شاد» مقالاتي از او درج گرديد. طبري با انتشار مقالاتي دربارة رفتار وكردار استالين در آكادمي علوم اجتماعي شوروي به تحصيل ادامه داد و در رشته تاريخ فلسفه به مقام علمي «نامزد علوم فلسفي‌» دست يافت‌. او سپس در 1336ش. عازم لايپزيك در آلمان شرقي شد و تا پيروزي انقلاب اسلامي ايران در اين شهر اقامت گزيد. طبري در آلمان شرقي موفق به دريافت عالي‌ترين مدرك تخصصي در رشته فلسفه از آكادمي علوم اجتماعي برلين شد و سال‏ها در دانشگاه‏های آلمان تدریس کرد. وی با زبان‏های عربی و پهلوی و روسی و آلمانی و انگلیسی و فرانسوی و ترکی آذری و ترکی اسلامبولی آشنایی داشت و تخصصش در زمینه‌ی‏ تاریخ فلسفه و ادبیات بود.. او پس از پيروزي انقلاب اسلامي ايران همچون بسياري ديگر از سران حزب توده وارد ايران شد. احسان طبري از 25 اسفند 1367 به دليل ناراحتي كليه در بيمارستان بستري شد و سرانجام روز شنبه نهم ارديبهشت 1368 در 72 سالگي درگذشت‌.