هگایی رام از استادان مطرح دانشگاه تل آویو در حوزه روابط بین الملل است او دیدی انتقادی به جامعه امروزی اسرائیل دارد؛ البته نه از سطح عوامانه که بیشتر تابع مسائل و تعصبات نژادپرستانه و دینی بلکه از سطح بالای علمی و فرهنگی و کتابش هم آگاهی هایی از درون جامعه اسرائیل به دست می دهد.
ایران سوژه محوری این کتاب است. «رام» از ایران هراسی و منشا آن در جامعه اسرائیل سخن می گوید و اصطلاحی که برای توضیح منظور خود به کار می برد، «آریایی کردن اسرائیل» است که موجد نوعی تضاد است؛ چرا که این مفهوم یک تز هیتلری است که به سختی می توان در جامعه اسرائیل آن را پیاده کرد البته مقصود نویسنده از این اصطلاح، آریایی کردن فرهنگی اسرائیل است نه آریایی کردن نژادی آن .
وی به این مسئله می پردازد که چگونه یهودیانی که در دوران جنگ جهانی دوم بسیار منکوب و مورد آزار بوده اند و در محله هایی به نام «گتو» دور خودشان دیوار می کشیدند، وقتی به اسرائیل می آیند، می خواهند احساس کنند که اروپایی هستند یا به اصطلاح نویسنده به سبک آریایی زندگی می کنند و اینکه چگونه این نوع برخورد به ایجاد نوعی آپارتاید می انجامد.
مسئله ای که در این کتاب به آن پرداخته می شود، این است که چگونه اسرائیلی های شرقی یعنی کسانی که از کشورهایی مانند عراق، مراکش، مصر، یمن به این سرزمین کوچانده شدند یا خودشان رفتند یا بعضاً توسط دولت اسرائیل به آنجا منتقل شدند و در مجموع فرهنگشان عربی است و بیشتر به فلسطینی ها نزدیک هستند، هنوز که هنوز است در اسرائیل مورد تبعیض هستند و یهودی های «اشکنازی» ؛ مهاجران اروپایی به اسرائیل - فرهنگ این سرزمین را در اختیار می گیرند و آن را فرهنگ برتر می دانند و به نوعی خودبرترانگاری انجامیده است.
کتاب ؛ همچنین به یهودیان ایرانی اشاره می کند که طی دو مرحله در اسرائیل ساکن شده اند؛ کسانی که در اوایل تشکیل اسرائیل به این سرزمین رفتند و عده ای که بعد از تشکیل جمهوری اسلامی، ایران را ترک کردند و راهی اسرائیل شدند.
در این کتاب به این مسئله هم پرداخته شده که چرا و چگونه دسته دوم از یهودیانی که از ایران به اسرائیل رفتند، از این سرزمین به عنوان سکوی پرتابی برای رفتن به آمریکا بهره بردند و عده بسیار کمی از آنان در خود اسرائیل ساکن شدند. در این کتاب همچنین رفتار ایرانی های مقیم اسرائیل و وابستگی های فرهنگی شان به سرزمین مادری ؛ ایران - واکاوی شده است.
