من، امیدی را در خودبارور ساخته ام.تار و پودش را، با عشق تو پرداخته اممثل تابیدن مهری در دلمثل جوشیدن شعری از جانمثل بالیدن عطری در گلجریان خواهم یافت****راه خواهم افتادباز از ریشه به برگباز، از "بود" ..

صدای تیر ربود از دهان کلامم راستاره پر پر شد!نسیم از نفس افتاد؛رنگ ماه پرید...دگر کجا ببرم حرف ناتمام را ؟..

حرف‌های ما هنوز ناتمام...تا نگاه می‌کنی:وقت رفتن استباز هم همان حکایت همیشگی!پیش از آن‌که باخبر شویلحظه عزیمت تو ناگریز می‌شودآی..ای دریغ و حسرت همیشگی!ناگهانچقدر زوددیر می شود!..

سراپا اگر زرد و پژمرده‌ایمولی دل به پاییز نسپرده‌ایمچوگلدان خالی، لب پنجرهپر از خاطرات ترک خورده‌ایم...گواهی بخواهید، اینک گواه:همین زخمهایی که نشمرده‌ایم!..

..

..

پنهان که پشت صورتک پیرسالی‌امآیینه نیز فهم نیارد چه حالی‌امگل کرده باز شیطنتم بعد سال‌هاباید بیایی و بدهی گوشمالی‌امآنقدر پرسه می‌زنم این کوچه را - که تا -باور کنی که گمشده‌ی این حوالی‌ام..

پنهان که پشت صورتک پیرسالی امآیینه نیز فهم نیارد چه حالی امگل کرده باز شیطنتم بعد سالهاباید بیایی و بدهی گوشمالی امآنقدر پرسه می زنم این کوچه را_که تا_باورکنی که گمشده ی این حوالی ام..