چه کسی باور می کند، رستم

زن و شوهری مهاجر در قطار رهسپار سفری دراز هستند، زن در انزوای خود خواسته، باگذر از ایستگاه شهرها و مراحل عمر، روابط خویش را باشوهر و دختر، با خانواده و دوستانش در خاطره مرور می کند و به بازشناسی تازه ای از روح عاشق و صبور خود می رسد.
بازاندیشی روانشناسانه آوارگی و نیاز به پیوندیابی باریشه ها ، اسطوره عشق و وطن محور اصلی این رمان است.