“آدمی در پختگی خود همواره جوان تر می شود. من نیز چنین ام... چرا که شور حیات سالیان کودکی خود را همواره حفظ کرده و بزرگ شدن و پا به سن گذاشتن خویشتن را همچون گونه ای کمدی یافته ام. “ هرمان هسه در ستای..
من دریافته ام که دوست داشته شدن هیچ و اما دوست داشتن همه چیز است و بیش از آن بر این باورم که آنچه هستی ما را پرمعنی و شادمانه می سازد چیزی جزء احساسات و عاطفه ی ما نیست... پس آن کس نیک بخت است که بتو..