پرویز شاپور
پرویز شاپور در سال 1302 در شهر قم به دنیا آمده است. دانشآموختهی رشتهی اقتصاد از دانشگاه تهران بود که به استخدام وزارت دارایی درآمد. مدتی هم در ادارهی دارایی استان خوزستان مشغول به کار شده و در همان زمان یعنی حوالی سال 1329 با فروغ فرخزاد، یکی از بستگان مادریاش، ازدواج کرد.
پرویز شاپور و فروغ فرخزاد پس از ازدواج، مدتی در اهواز زندگی کردهاند. در همان زمان شاپور فعالیت مطبوعاتی خود را در نشریات اهواز آغاز کرده است. در روز ۲۹ خردادماه ۱۳۳۱ هم تنها فرزند او و فرخزاد، کامیار، متولد میشود؛ پسری که هم فروغ در شعرهایش به او اشاره کرده، و هم شاپور از نامش، «کامی»، به عنوان نام مستعار خود استفاده کرده است. دیری نگذشت که رابطهی زناشویی فروغ فرخزاد و پرویز شاپور در سال ۱۳۳۴ به جدایی انجامید.
پرویز شاپور پس از جدایی از فروغ به تهران بازمیگردد و تا پایان عمر همراه با برادر و پسرش کامیار در یک خانهی قدیمی زندگی میکند. او ادامهی فعالیتهای مطبوعاتی خود را در نشریههای «سپید و سیاه» و «توفیق» پی میگیرد. در مجلهی «توفیق» با اسم مستعار «کامی»، «کامیار» و «مهدخت» مطلب مینویسد. او به همراه عمران صلاحی در نشریهی «خوشه» به سردبیری احمد شاملو هم صفحهای ثابت داشته؛ در آن صفحه، صلاحی طرح میزده و شاپور مینوشته است. 21 خردادماه 1346 نوشتههای تکخطی شاپور منتشر میشود که احمد شاملو بر آنها نام «کاریکلماتور» میگذارد. کاریکلماتور، نوشتههای کوتاه و بیشتر تکجملهیی است که با ظرافت و دیدی شاعرانه و طنزآمیز نوشته میشوند. این کلمه، واژهای ترکیبیافته از واژههای «کاریکاتور» و «کلمه» است. عمران صلاحی معتقد بود، کاریکلماتور، کاریکاتوری است که با کلمات نوشته میشود.
شاپور چند سال هم با نشریهی «گلآقا» همکاری کرده است. او علاوه بر طنزنویسی، کاریکاتورها و طرحهایی خطی و ساده از سنجاق قفلی، موش، گربه و... هم میکشیده است. موهای بلند و ریش انبوه پرویز شاپور چهرهاش را میپوشانده، اما کاریکلماتور زحمت او را به هدر داده و افکار و احساسات درونیاش را آشکارا نمایان کرده است. از شاپور چند مجموعهی کاریکلماتور از جمله «به نگاهم خوش آمدی»، پایین آمدن درخت از گربه و قلبم را با قلبت میزان میکنم منتشر شده است. مجموعهای از نامههای فروغ فرخزاد به پرویز شاپور و یادداشتهای شاپور بر حاشیهی تعدادی از این نامهها با عنوان اولین تپشهای عاشقانه قلبم (نامههای فروغ فرخزاد به همسرش)، به کوشش عمران صلاحی و کامیار شاپور منتشر شده است. کشاکش اختلاف این زوج هنرمند و بعضی از علل آن، در متن این نامهها تاحدودی آشکار میشود. پرویز شاپور پس از 76 سال زندگی و طی یک دوره بیماری در روز پانزدهم مردادماه 1378 از دنیا رفت.