به جان، جوشم که جوای تو باشمخسی بر موج دریای تو باشمتمام آرزوهای منی، کاش،یکی از آرزوهای تو باشم!..

زندگی کم نیستند کسانیکه نان غم خستگان می‌خورند و بازطلبکار طعنه خویش‌اند به گندم بی گناه.و نیز بسیارند کسانیکه غم نان درمانده‌گان دارند و بازبدهکار باور باران‌اند به قحطسال این روزگار...

تو قامت بلند تمنایی ای درخت.همواره خفته است در آغوشت آسمانبالایی ای درختدستت پر از ستاره و جانت پر از بهارزیبایی ای درختوقتی که بادهادربرگهای درهم تو لانه می‌کنندوقتی که بادهاگیسوی سبز فام تو را شانه ..

زندگی منچون حباب صابوناستکه کودکی آن‌راباد می‌کند..

 فروغ فرخزاد در پانزدهم دی ماه و یا آن گونه که پوران فرخزاد، خواهرش می گوید در هشتم دی ماه 1313 در تهران به دنیا آمد. در شانزده سالگی با پرویز شاپور، نویسنده، ازدواج کرد که حاصل آن پسری به نام کا..

ای رهگذر بایست بر کرانة دریاچة آرام دریای شکن در شکن و کشتی‌های عذاب‌دیده جاده‌هایی که می‌پیچند بر گرد کوه و ستاره می‌زایند جملگی به این گسترة صاف می‌رسند. اکنون می‌توانی تماشا کنی قوها را نگاه..

خود را درون گلم نهان می کنمتا آن را بر سینه ات زنیو مرا نیز بی اختیار در بر کشی - و دیگر هرچه پیش آید خوش است...

از بهار عشق و جوانی کام گیرچراکه زمان به‌زودی این حقیقت را به تو خواهد آموختکه در لانه سال پیش، مرغان بر جای نمانده‌اند..