روانکاوی فرهنگ عامه (نظم و ترتیب نشاط)

روانکاوی فرهنگ عامه (نظم و ترتیب نشاط)

2,400,000ریال
تولید کننده:انتشارات مروارید
کد محصول: 764
مولفان: حسین پاینده (مترجم), بری ریچاردز (نویسنده)
چاپ: 6
شابک: 9789641913610
صفحات: 260
جلد: شمیز
قطع: رقعی
تاریخ انتشار: 10 اردیبهشت 1403
موجودی موجود در انبار

توضیح کوتاه

چرا فوتبال تا به این حد پُرطرفدار است؟ جایگاه اتومبیل در فرهنگ مدرن چیست و چرا برخوردار بودن از اتومبیل به موضوعی حیاتی در زندگی بسیاری از ما تبدیل شده است؟ ولع خرید از کجا ناشی می شود و چرا...
چرا فوتبال تا به این حد پُرطرفدار است؟ جایگاه اتومبیل در فرهنگ مدرن چیست و چرا برخوردار بودن از اتومبیل به موضوعی حیاتی در زندگی بسیاری از ما تبدیل شده است؟ ولع خرید از کجا ناشی می شود و چرا زرق وبرقِ کالای جدید برای ما اینچنین فریبنده است؟ آگهی های تجاری و تبلیغات کالا با توسل به کدام تدابیر در ما اثر می گذارند؟ شیفتگی جوانان به موسیقی پاپ ریشه در چه عوامل ناخودآگاهانه ای دارد؟ در کتاب حاضر به این پرسش ها و پرسش های مشابه در خصوص فرهنگ عامّه از دیدگاهی روانکاوانه پاسخ داده می شود. بخش نخست کتاب به بحثی نظری در خصوص روش های انجام دادن تحقیقات روانکاوانه ی فرهنگی اختصاص دارد و بخش دوم بررسی های موردی درباره ی جنبه های عمومی فرهنگ معاصر (مصرف گرایی سبک زندگی علاقه ی وافر به فوتبال موسیقی عامّه پسند و غیره) را شامل می شود. دکتر بَری ریچاردز مؤلف این کتاب استاد دانشگاه بُرنموت در انگلستان است. وی به ادغام بصیرت های روانکاوانه در تحقیقات فرهنگی و اجتماعی علاقه مند است و رهیافت روانکاوانه ـ فرهنگی را نظریه پردازی کرده است. از دکتر ریچاردز تاکنون کتاب ها و مقالات متعددی منتشر شده است که از آن جمله می توان به کتاب تمثال های فروید (1989) و پویش شناسی تبلیغات کالا (2000) اشاره کرد. دکتر حسین پاینده مترجم این کتاب استاد نظریه و نقد ادبی دانشگاه علامه طباطبائی است و ده ها مقاله و چندین کتاب در این حوزه و همچنین در زمینه ی مطالعات فرهنگی منتشر کرده است که از آن جمله می توان به کتاب نقد ادبی و دموکراسی (چاپ دوم 1388) قرائتی نقادانه از آگهی های تجاری در تلویزیون ایران (1385) و مطالعات فرهنگی درباره ی فرهنگ عامّه (چاپ دوم 1389) اشاره کرد.

نظر بدهید

لطفا وارد شوید یا ثبت نام کنید تا نظر بدهید

محصولات مرتبط

فارسی عمومی (کاخ سخن)
کاربرد روان کاوی در نقد ادبی