سوتلانا نویسنده ی مشهور بلاروسی در ۳۱ مه ۱۹۴۸ در شهر ایوانو-فرانکیفسک به دنیا آمد. مادرش اوکراینی و پدرش اهل بلاروس بود. پس از پایان مدرسه به عنوان خبرنگار مشغول به کار شد. او که برنده ی جایزه ی نوبل سال 2015 است از جنگ و فاجعه چرنوبیل می نویسد. این نویسنده ژانر ادبی منحصربه فردی را ابداع کرده که به صورت رمان ـ سند رمان ـ چندصدایی است و تلفیقی از خاطرات افراد از زبان خودشان با روایت های مستقیم است. وی کتاب های صداهایی از چرنوبیل صداهای شوروی از جنگ افغانستان و جنگ چهره ی زنانه ندارد را منتشر کرده است.
کتاب «صداهایی از چرنوبیل» ـ تاریخ شفاهی یک فاجعه ـ دنیای پس از فاجعه ی چرنوبیل را روایت می کند نه خود چرنوبیل را. این کتاب می گوید انسان چگونه با واقعیت های نوینی که روی داده و جاری است اما هنوز برایش مفهوم نیست و ناشناخته مانده است کنار می آید و بعد از فاجعه ی چرنوبیل دانش نوینی پیش رویش گشوده می شود که برای همه ی بشریت مفید است. این انسان ها در حقیقت جنگ جهانی سوم را تجربه کرده اند... جنگ هسته ای...
مجموعه کتاب های این نویسنده یکی در پی دیگری تاریخ مستندند و روح انسان دوران شوروی و بعد از شوروی را روایت می کنند. او در هر یک از کتاب هایش در قالب نوینی ظاهر می شود و این جاست که سخنان پیامبرگونه ی «لئو تولستوی» نویسنده ی شهیر روس واقعیت پیدا می کند ـ «خود حیات بیش از آن شگفتی و جذابیت دارد که در پی خیال پردازی از آن باشیم» سوتلانا می گوید: «بیشتر زوایای روح انسان در قالب هنر و ادبیات نمی گنجند.»