بفرمایید بنشینید صندلی عزیز

چند شعر از این کتاب را می خوانیم: «از پشت برگ ها / شعری سیاه / مرا دید می زند / تا دست می شوم که بچینم /تیغ های آخته سربرمی کشند / این غیرت زیادی تمشک ها را سیاه پوش کرده است!» «بینوایان / با جلد گالینگور زر کوب / شیک و پیک / چاق و چله /  به قیمت خرج یک ماه بینوایان /به بازار آمد / تا دختر عالی جناب ایکس /در ویلای اختصاصی شمال فصل به فصل بخواند / و به گیس کوزت های جهان /قاه قاه گریه کند!» «در کاسه ی کنار تخت دندان مصنوعی پدر خنده می کند / غیر از پدر، تمام اهل خانه می گریند.../ دکتر! یعنی پدر...؟! / با اجازه ی بزرگترها...بعله!!»