آیینه‌ها دچار فراموشی‌اندو نام توورد زبانِ کوچة خاموشیامشبتکلیف پنجرهبی‌چشم‌های بازِ تو روشن نیست!..

بودن یا نبودن،مسئله همین بودن من ونبودن توست...  تو هر ‏شباتّفاقیمی افتی بین شعرهامو از روی نعش شاعری شبیه منکه تو آخرین سروده‏اش بوده‏ای ر..

شب می‌آیدبا دست‌هایی کههمدیگر را عاشقندشب می‌آیدبرگشتن و خورشید را زخمی دیدن همیشگی‌ستساده‌تر از همیشه بگریز وگریه کنبجویستاره‌ای را که مهربانترحلق آویز می‌کندکه برای جدایی از‌ین ماهباید بهانه داشت...

ویراست جدید... به همراه اضافات.«گفت: درنگ کنید که من آتشی دیده ام.ای بسا خبری بیاورم از آن.»رفت. و «پیامبر» بازگشت...

حسرت همیشگیحرف‌های ما هنوز ناتمام...تا نگاه می‌کنی:وقت رفتن استباز هم همان حکایت همیشگی!پیش از آنکه باخبر شویلحظه‌ی عزیمت تو ناگزیر می‌شودآی...ای دریغ و حسرت همیشگی!ناگهانچقدر زوددیر می‌شود!..