دیگرهیچ رشته بارانی،دریا را ریسه نمی کند..

پس از آن که کامیار شاپور در 25 تیر 1397 زندگی را ترک کرد، در اغلب یادداشت‌ها و خبرها بر این نکته تاکید شد که او فرزند فروغ فرخزاد و پرویز شاپور بود، عمری را به رنج و اندوه و نومیدی گذراند، و حدود دهه ..

چه کودکی می‌توانستم بمانماگر آینهنبود!..

کلاغ‌ها، زاغ سیاهت راچوب می‌زنندو ملخ‌ها، بی اذن تومزرعه را می‌خورندبفرمایید بنشینید مترسک عزیزشهر، امن و امان است!..

از قضایایی که میدانیبر زبانم همچنان ته‌مانده‌ی زهری‌ستقصه‌ی من قصه‌ی شهری‌ست..

اسم من جیسی لی دوگارد است. یازده ساله بودم که غریبه ای من را ربود. هجده سال توی یک حیاط خلوت زندانی بودم و اجازه نداشتم حتی اسمم را به زبان بیاورم. آنچه در این کتاب می‌خوانید داستان شخصی من است درباره..

گزیده‌ی مطایبه و طنز منظوممطالبی که از عمران صلاحی در این نشریات چاپ شده، اغلب مضامین روز و لحنی عامیانه دارند و شاید بتوان گفت بیشتر از طنز، جنبه مطایبه و فکاهه دارند. اما شاید در شرایط امروز، خنده ب..

می‌نشینمچون گنجشکی بی‌قراربر شاخه‌ی سپید صبوریکی می‌رسد بهار؟کی سبز می‌شود، آیین اعتماد؟یا ذوب می‌شود اینتردید منجمد؟لب‌های سرد من،کی خواند این کلام:«ای روشن سترگ، خورشید من، سلام!»..