کاش شبپایان رنج ها بودهر صبح بیدار می شدیمو دوباره نام یکدیگر رامی پرسیدیم...

زمستان مه­آلود و سردپاییز آبی‌رنگقرنفل­ها خسته از کرانهسکوت عصر می­نگریستبه سفیدی لبخند تو...  زمستان 1392..

دست بردار ز من تا که نلغزد پایمبنده هم آدمم و در خطر حوّایممن هم از جنس تو و اهل زمینم به خداو نه بودایم و نه ساکن برمودایمپشت دست دل خود داغ نمودم ز ازلکه دگر گندم خالی نکند اغوایممن همان دم که ملایک..

«این کتاب به مدت محدود همراه با امضای مولف تقدیم می گردد»این مجموعه به سه بخش شعر با عنوان‌های «دو لبه یک زخم‌ایم»، «چند تکه کوچک از یک دوست داشتن بزرگ» و «هر چه می‌نویسم تمام نمی‌شوی» تقسیم می شود.نص..

شمار زنان شاعر ایرانی و فارسی گو در دوره‌های مُتقدّم، به نسبت مردان شاعر، محدود بوده، و از این گروه محدود هم آثار اندکی به یادگار مانده است. با این همه، با آغاز جریان تجدد فرهنگی و ادبی از حدود نیمۀ س..

دیگرهیچ رشته بارانی،دریا را ریسه نمی کند..

چرا شک شاکله‌ی شماستچرا ایمان نمی‌آورید به غریزه گلگل کردن آب؟قرارمان این نبود با سهراب..

در حجم سیاه باورم می‌گردمهمراه من دربدرم می‌گردمسرگشتگی ام چه بر سرم آورده‌ستسر بر تن و دنبال سرم می‌گردم..